zgonić się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co zganiać się. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgonić — → zegnać … Słownik języka polskiego
zganiać — → zgonić … Słownik języka polskiego
zegnać — dk I, zegnaćgnam, zegnaćgnasz, zegnaćgnają, zegnaćgnaj, zegnaćgnał, zegnaćgnany zgonić dk VIa, zegnaćnię, zegnaćnisz, zgoń, zegnaćnił, zegnaćniony zganiać ndk I, zegnaćam, zegnaćasz, zegnaćają, zegnaćaj, zegnaćał, zegnaćany 1. «goniąc zgromadzić … Słownik języka polskiego
zganiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zganiaćam, zganiaća, zganiaćają, zganiaćany {{/stl 8}}– zegnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, zganiaćam, zganiaća, zganiaćają, zganiaćany {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zgonić {{/stl 22}}{{stl 8}}dk… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spędzić — dk VIa, spędzićdzę, spędzićdzisz, spędź, spędzićdził, spędzićdzony spędzać ndk I, spędzićam, spędzićasz, spędzićają, spędzićaj, spędzićał, spędzićany 1. «gwałtownie usunąć coś, kogoś z jakiegoś miejsca; zgonić» Spędzić kota z poduszki. Spędzić… … Słownik języka polskiego
zziajać się — dk IX, zziajać sięję się, zziajać sięjesz się, zziaj się, zziajać sięał się a. I, zziajać sięam się, zziajać sięasz się, zziajać sięają się, zziajaj się «zmęczyć się szybkim i długim chodzeniem, bieganiem zgonić się do utraty tchu; zadyszeć się»… … Słownik języka polskiego